Song - A mature mind's prayer to Krishna!

(పల్లవి)
శ్యామ సుందరా...దేవా...ప్రేమ మందిరా ! //2//

కరుణ చిందు నీ రూపమె నిలిపి కనుల ముందర,
స్మరణ చేతు నీ నామమె నిండు మనమునందుర!

మాయ పొరల...మనసు మరలె...ఏమి వేడుకొందురా!!.......//శ్యామ సుందరా//

(చరణం-1)
ఇహము మరిగి విచలమాయె, మదియె నిన్ను మరచెరా !
అహము పెరిగి దేహ సుఖమె, పరమమనుచు తలచెరా !
మిథ్యయైన బంధములను తగిలి చింతనొందెరా!
సత్యమేదొ తెలియలేక స్వప్నమందు వెదికెరా!

నిత్యమైన... ఆత్మ ఉనికి... మరువ శాంతి ఎందురా!!........//శ్యామ సుందరా//


(చరణం-2)
తమస నిశము సమసి పోగ, సత్వ దీప్తి వెలుపరా !
విషయ వాంఛ నిలువు త్రుంచె, జ్ఞాన ప్రాప్తి నొసగరా !
సిరుల ఎఱల మరులుగొల్పు మాయలింక చాలురా !
ఎదల కలుపు తొలపి నీదు తలపు స్థిరము నిలుపరా!

ముక్తి కోరి....భక్తి కొలుతు....నాదు పూజలందరా!!..........//శ్యామ సుందరా//

********************************************************

Teasing song at my brother's marriage feast!

Marriage celebration means a lot of fun. It's been a jovial custom to sing funny teasing songs about the feast offered by the other party. At my brother's marriage, I made this tuneful funny song taunting the bridal side at the feast.

(పల్లవి)
విందుకు రమ్మని తొందర చేస్తిరి సందడిగా వియ్యాలోరూ,
చూతములెమ్మని చేరగ విస్తరి, కందెను అయ్యో మా నోరూ ! ....... //2//

బంధువులంతా బేజారూ - చిందులు తొక్కుతు పరారు !...... //2//

(చ-1)
అన్నము చూస్తే మన్నులా జారె, నిన్నటి మొన్నటి వంటమ్మో!
కూరలొ కాస్తా కారము మస్తుగ కూరి పోస్తినారు, మంటమ్మో!
పప్పు చూడ అసలుప్పు జాడ లేదు, చప్ప కూడు తప్పదంటారా!
చారు సాంబారుల తీరు చూస్తే మీరు బెదిరి పారిపోకుంటారా!

పెళ్ళి భోజనము అంటారా - తుళ్ళి పడ్డ జనము వింటారా ? //2//...............//విందుకు//


(చ-2)
పచ్చడంటు తెచ్చె చచ్చు ఆవకాయ, మచ్చుకైనా పెచ్చు చూశారా!
చింత పులుపు ఎంత కలిపారో, ఏం వింత పులిహారో, నీ నోరు పూసేరా!
కొరకరాని బండ, గోరు దిగని ఉండ, బూరె అంటె మండదా ఒళ్ళు !
పెరుగు అంటు పాల విరుగు పోసినారు, తిరిగె కళ్ళు, కారె కన్నీళ్ళు !

తింటేను ఇట్టి పదార్థాలు - జరిగేనో ఎట్టి అనర్థాలు !! //2//..........................//విందుకు//
***********************************************************

Wishes on shifting to a new house!

This was the poem compiled as a way of wishing my family on the occasion of their shifting to a new house. The beauty is the impressive use of rhythmic words (praasa), without compromising precision of portrayal. It's a situational poem. Perhaps, a little explanation of the circumstances is necessary for the outsiders to enjoy the rich meaning. The explanation is given at the end.

నూతన గృహమున చేరిన శుభదిన విశేష ఫలమున,
చేతన నిండెను జనగణమందరి జీవన మందున!

యాతన మరువగ నాయన మనమున కూరును స్వాంతన,
కోతిని తెమ్మన తెచ్చెడి ఘనులగు తనయుల చెంతన!

వేతన మెదుగును గగనము దూసిన పతాక రీతిన,
భ్రాతల పనితనమొప్పగ దినదిన ప్రవర్ధగతిన!

మాతనువలె అత్తను గను సనాతన చింతన - ఎద
లోతున పాతిన వదినకు జననితో చక్కని పొంతన!

ప్రీతిన చన పరివారము అనుదినమొకరికై ఒకరన, శాంతిని-
కేతన మాయెను మన ఈ మమతల ప్రాంగణ!

కైతన అంతట నిండగ నిజ జన సుఖ అభిలాషణ,
రాతన సుమధుర భాషణ పలికెనీ అభినవ పోతన !!

The first stanza refers to the enthusiastic joy of moving to a new place. My brother's marriage having been successfully celebrated recently, my father is a happy man & letting his hair down, with peaceful mind. He has now nothing to worry, as his accomplished, worthy sons are at his service. It's wished that both my brothers who have gained foothold in their careers would further excel, bringing prosperity. Vadina(sister-in-law), who has been a new member into the family, also hailed from a house of traditional values and so is hoped to strike a good rapport with my mom. With all the members of the family living amicably with mutual affection, our house would become a temple of peace.

In the closing stanza, the author calls himself "modern Pothana" who compiled this sweet-worded poem replete with good wishes for his family.

*********************************************************************

Song at my eldest brother's marriage!

This song was composed on the occasion of my eldest brother's marriage.



(పల్లవి)

భలే భలే మా అన్నయ్య! మనసే చల్లని వెన్నయ్యా....... //2//

అమ్మలో సగము నాన్నలో సగము కలిపి చేసెనా బ్రహ్మయ్య,
మా ఇల్లే రేపల్లెగ ప్రేమను చల్లిన ముద్దుల కన్నయ్యా !.....................// భలే భలే //

(చ-1)

అమ్మా నాన్నా అపురూపం....ప్రేమకు తానే ప్రతిరూపం,
ఆ మోముకు తెలియదు కోపం...పెదవుల నవ్వే నిక్షేపం!
చిట్టి తమ్ములకు పట్టు కొమ్మయై వెలుగునిచ్చు వెచ్చని దీపం,
స్వార్థమంటె తెలియదు పాపం, మా మంచికై ఆతని పరితాపం!
ఏ జన్మలో చేసిన ఏ పుణ్యం...ఆ...ఆ...ఆ.. //2 //
ఈ అన్నతో సోదర బాంధవ్యం !...................................................// భలే భలే //

(చ-2)

రావమ్మా ఓ వదినమ్మా....కోవెల మెట్టిన పుత్తడి బొమ్మా,
మా రాముడు వలచిన సీతమ్మా...ఈ లక్ష్మణులకు ఇంకొక అమ్మ!
ఈ మెత్త మనసు గల అత్త మామలకు కొత్త కూతురివి నీవమ్మా,
కలకలలాడగ మా బృందావని కిలకిలలాడవే ఓ చిలకమ్మా!
ప్రేమలు విరబూసిన ఈ కొమ్మా...ఆ...అ...ఆ... //2 //
వాలగ ఏ నోములు నోచితివమ్మా ! .............................................//భలే భలే//

(ముగింపు పల్లవి)

అన్నా వదినలు అన్యోన్యం, సేవింపగ మేమిక ధన్యం.. ..//2 //

కల కాలం విలసిల్లాలి చల్లగ అల్లగ మీ దాంపత్యం,
కలతలు ఎఱుగక మమతలు కురియగ మా లోగిలి విరిసెను స్వర్గం !!

*************************************************

Poem on friend's jilted love!

This is my friend’s real story. He had to give up his love, as it could not win the approval of his respected mother. Though his heart was shattered by his sacrifice, he gradually reconciled and recovered to normalcy. I thought I would translate his tragic experience into a short poem.

ఓ బుల్లి కొఱకు విచలుడైతి, తల్లి పలుకు వశుడనైతి!
తొల్లి తల్లడిల్లి వికలుడైతి, మళ్ళి తేరడిల్లి కుశలుడైతి!

A song made in distress!

This song was addressed to Lord Rama. The day on which I wrote it happened to be the holy day 'శ్రీ రామ నవమి'

(ప.) రామా రామా! పరంధామా శ్యామా! .........[2]

(అ.ప.) తెలియగ నీ మహిమ, అల్పుడనౌ నా తరమా!
విన్నపమే వినుమా, ఓ కంటను నను గనుమా !! ..................................//రామా రామా//

(చ-1) కలతల జీవనమా, అంతే ఎఱుగని రణమా!
ఆ విధి పనితనమా, సుడి తిరిగే సాగరమా!.....[2]
తీరని చింతల జ్వరమా...ఆ...ఆ...ఆ..//తీరని// తరిగే దారిడుమా!!..........//రామా రామా//

(చ-2) మనసొక వానరమా, అలుపెఱుగని వారువమా!
కోదండపు శరమా, ఎవరెఱుగని అబ్బురమా!........[2]
అది తెలియద నిగ్రహమా....ఆ....ఆ...ఆ...//అది// క్షణమైనా నిలుమా!!.....//రామా రామా//

(చ-3) తొలి చూపిన ప్రేమ, కరిగెను క్షణభంగురమా!
పూజలు నిష్ఫలమా, కృత కర్మంబుల ఫలమా!.....[2]
నీ లీలలు నా వశమా...ఆ...ఆ...ఆ...//నీ లీలలు// నీ దాసుడను సుమా!!....//రామా రామా//

It's our own actions we reap!

Sometimes, we are put to sorrow or joy, by others’ actions. Thus, though apparently it seems that others are the cause of our lot, actually it is not so. We reap the fruits of our own actions. Every birth we take is to enjoy the fruit of certain portion of our accumulated previous deeds (karma) known as Praarabda. Hence, we should not consider those who cause suffering to us as tormenters.

ఒరులెవరు కారు సరి కారణము ఈ ధరణిఁ నరుల హృది
హరియింప మోదమెద రగిలింప ఖేదారణిన్. పురజన్మ
కరణములె పరావర్త కిరణములై ప్రారబ్దశరములవగా పరమైన ఈ
వివరమెఱుగు స్థిరవరులెవరు పరులనిల అరులవలె తలపోతురే !

Meaning:
In this world, others are not the real cause for one’s happiness or sorrow. It is one’s own deeds of the previous birth that bounce back to him like reflected rays and become the arrows of “praarabda”. The wise who realize this noble truth would never look upon anyone as enemy.

Vairagya - A coveted quality!

This poem emphasizes the need for the spirit of detachment (vairagya). However privileged & learned one may be, unless endowed with the spirit of vairagya, one is deprived indeed. It is vairagya that saves the jeeva from the traps of family attachments and leads to the thought of God.
ఎంత యోగ్యులైన సర్వ ప్రాజ్ఞ్నులైన ఆయురారోగ్యసకలసంభోగ్యులైన,
ఋగ్యాదివేద ఛాందోగ్యాది వేదాంత విద్యులైన నిరత స్వాధ్యులైన,
మందభాగ్యులు కారె భవబంధ బద్యులై పరివార అనురాగ్య హృద్యులైన,
నిగమాంతవేద్యుడై కల్పాంతచోద్యుడౌ భగవంతుచింతనిడు వైరాగ్యమృగ్యులైన

Meaning:
One may be highly qualified, knowledgable, and be gifted with the previleges of longevity,health and other joys; one may be a master of vedas & vedantas; But still, one is doomed if he is entangled in the worldly attachments of family, and if he is not bestowed with 'vairagya' which leads the mind to God, the ultimate goal of all the vedanta.

Regimen for achievers

మోహకామ దాహము రేపూహలఁ మహదీక్షాగ్నిని దహనము చేసి
బహుసహనము వహియించప్రతిహత ఏకాగ్రతనహరహము శ్రమించి
అహమున్ విడి హితులగూడు విహితకర్మకృతుడిల జయపతుడై వెలయున్.
మహిలో మహమహుడవ్వగ స్పృహగల్గినసాధకునకునిమ్మహేశు బోధనలివియే!

This is an exhortation for the aspirants of success in any venture. Complies with "praasa". Rhythm is effected by extensive use of the letter "ha(హ)".
Meaning:
"When one wants to achieve anything, he should develop the resolve. When the mind wanders into tempting thoughts, those corrupting thoughts should be burnt in the fire of determination. With a great patience and indomitable concentration, one should strive day and night toward the goal. Shedding the ego, one should heed the advice of well-wishers. Also, one should practice the prescribed good deeds& benevolent acts. Such a man wins success without fail. This is the call of Mahesh to all those who aim to become great on this earth."

Poem on futility of Perfunctory Religious Practices!

This poem talks about those people who speak&teach about the "vedanta", but themselves do not put it into action. The path of Vedanta is not easy to follow. It needs lot of sincerity & realization to tread it. We find many people who keep talking about it to flaunt their knowledge, but fail to practise it. (Am I one among them?) Some people follow it in letter only, but in their minds they still yearn for worldly desires. But, the detachment should come from with in, without which external restraint is useless. The mind should be clean.

Meaning:
What is the use of perfunctorily following religious injunctions, if the mind is still churned by the six vices(desire, anger, greed, infactuation, vanity, envy)? How long would the sand castles built by children on sea shores stand? Aren't they wiped out by the waves? The heaven of peace is gained only when the mind is cleansed of the contamination!

Poem on Krishna

భక్తులకనురక్తుడవట శ్రధ్ధాసక్తుల కొల్చిన ముక్తినొసగు ఆప్తుడవట, పలు

యుక్తుల సురల గాచి ధర్మ దీప్తి నిలుపగ ప్రతి యుగమందును వ్యక్తుడవట! వి

రక్తుడైన గాండీవ త్యక్తుని రణమునకుద్యుక్తుని సలుపగ హితోక్తిగ గీతా

సూక్తులనుడివిన ఓ కురుక్షేత్ర వక్తా! ఈ అశక్తునకు రిక్త హస్తమెటు యుక్తమగున్ !!

This is my poem on Lord Krishna. Rhythm is the main feature here, as is my wont. I haven't followed any prosody, but free style.

It glorifies Krishna. He is very dear to devotees. He readily gifts liberation when sought with determination. By means of many tricks(leelas), He has always come to the rescue of gods. He manifests himself in every era to keep glowing the fire of DHARMA. When Arjuna has abondoned his Gandeeva out of dejection in Kurukshetra war, Lord has inspired him to action by instructing BhagavadGita. At the end, the poet pleads to the lord that it is undue to show empty hand to him, inspite of being so magnanimous!